Vanmorgen ben ik vroeg naar de Raad van State vertrokken, gelegen aan de Kneuterdijk 22 te ‘s-Gravenhage, om bij het hoger beroep van Maurice Vissers aanwezig te zijn. Aangenomen van de berichten op de social media kanalen, zag ik al dat er veel animo is om hierbij aanwezig te zijn, maar ik kon me er geen voorstelling van maken. Ook zag ik dat er veel mensen verstek lieten gaan. Logisch, enerzijds vanwege het feit dat het een doordeweekse dag is, en er uiteraard gewoon veel mensen moeten werken, en anderzijds misschien toch vanwege de angst voor represailles als mensen hier hun opwachting maken. Het laatste zou me in ieder geval niets verbazen… #ikstachtermaurice
Harley Davidson
Toen ik aankwam was ik al niet de eerste, en de eerste Harley Davidsons stonden al keurig op een rijtje, en voor deze motoren stonden er al een aantal mannen, voorzien van de hesjes, de zogenaamde ‘colours’, die hoorden bij de aan hen gelieerde motorclub. Black Sheep MC, Demons MC, the Red Devils MC, Rocknrollas MC, Aureum MC, Old Bouncers MC, Wildcocks MC en the Veterans MC liepen langs elkaar en schudden elkaar de hand. Een heuse broederschap kon je gewoon proeven. Broederschap omwille de liefde van motoren, en waarschijnlijk nog meer vanwege de vriendschap die ze gemeen hebben met Maurice Vissers.
Dat Maurice veel vrienden heeft met de welbekende Harley Davidsons, dat werd met de minuut duidelijker: de ene na de andere fonkelende motor maakte -met het typische Harleygeluid- act de presence, en ze werden keurig op een rij naast elkaar geparkeerd. De een nog mooier dan de ander, en de berijders allemaal even vriendelijk naar elkaar. Als dit echt allemaal outlaws zijn, dan zou ik er een heel ander gevoel bij hebben. Nee, dit zijn allemaal vriendelijke gasten, dus ik snap het hele dilemma rond die motorclubs vanuit dit perspectief niet. Die hele OMG-certificering lijkt me vanuit dit oogpunt ook enorm overdreven. Ik voel me hierbij meer thuis dan bij een klasje kantoorpikken. Enkele afgezanten van de politie haaglanden kwamen al snel vrij zenuwachtig vragen wie de coordinator was van dit bonte gezelschap, omdat de motoren die er inmiddels stonden al snel een hele stoep hadden gevuld. Het verzoek werd al snel ingewilligd, en de motoren werden verplaatst. Zonder blikken of blozen.
Michael Ruperti
Michael Ruperti is de advocaat van Maurice Vissers. Zelf ook een veteraan, en militair advocaat. Wat een strijder deze man. Laat zich door niemand uit het veld slaan, dat is voor zover als duidelijk. Waar hij met klinklare feiten naar voren komt, laat hij duidelijk zien dat alles tot in den puntjes is voorbereid. Hoe anders was de advocaat die optrad namens het ministerie van defensie. Deze landsadvocaat (ook hier zal ik in een aparte column over schrijven, will be continued…) had haar zaakjes een heel stuk minder goed op orde. Ze moest zoeken naar artikelen, kon belangrijke documenten niet vinden, ga zo maar verder.
Een van de sterkste punten vond ik nog wel, dat de persoon Maurice werd belicht. Een goodguy, die altijd in de opperste zin zijn werk heeft gedaan om een ander veilig te houden. Gewoon een goeie vent, die ook nooit een smet op zijn blazoen heeft gekregen in zijn beoordelingen Vannuit zijn commandant. Ja, hij heeft wel eens een woord gesproken met een Hells Angel. En wat dan nog. Ook werd er door de landsadvocaat geschutterd door hem in verband te brengen met de Vatos, een criminele motorclub uit de VS, omdat hij ooit op de foto heeft gestaan, terwijl hij die club niet eens kende destijds. Het hele verweer is gebaseerd op aannames.
#ikstaachtermaurice
De raadslieden bestonden in deze zaak uit drie rechters. Twee heren en een dame. Ik kreeg niet het idee dat zij bij voorbaat al partijdig waren. Sterker nog: ze leken op sommige momenten zelfs op de kant van Maurice te vallen. Een van de heren rechters maakte een opmerking over de veterans MC. “Veterans, dat zijn toch Veteranen? Veteranen die hun eigen leven en veiligheid in de waagschaal stellen om de veiligheid van anderen te waarborgen? Hoe kan het dan zijn dat dit een OMG (Outlaw Motorcycle Gang) zou moeten zijn?” Een daverend applaus klonk van een ieder die in de zaal zat. Kippenvel.
Aan het einde van de zitting kreeg ook Maurice nog wat spreektijd. Alle spanningen hebben toch zo zijn stempel gedrukt, en je kon dat merkbaar zien aan Maurice. Of zoals hij dat zelf zegt: “dat hij zich op zat te vreten op de tegenpartij met hun onzinnige kwats”. Na nog een rake opmerking aan de tegenpartij werd de zaak afgerond. De uitspraak kan zeker nog zes weken duren. Als vrouwe Justitia hier geen waarheid ziet, dan verklaart dat in ieder geval de blinddoek. Laten we hopen op gerechtigdheid voor Maurice. Hasta la Victoria siempre!
#justice #ikstaachtermaurice #rechtzalzegevieren #landsadvocaat #mauricevissers #michaelruperti
