Programma's

‘Hey, er is geen bal op de TV’, schalt het door de speakers van mijn auto als ik op weg ben naar huis. Dit was een hit toen ik nog op de basisschool zat met klasgenootjes waar ik er nu nog steeds een paar zie. Lang geleden. Maar grappig wel, is dat Henny Vrienten het toen wèl goed  mis. Zeker als je het aanbod vandaag de dag ziet.

Superhelden

Als ik op zondagochtend opstond, had je altijd vier uur lang een heel arsenaal aan tekenfilms. Vanaf een uur of acht tot een uur of twaalf was er dan zo’n kinder-matinee. Funfactory op Sky Channel. 

Vier uur lang de beste tekenfilms, zoals Heman, en nog beter: Inspector Gadget. Ik zette er steevast een wekkertje voor, want ik vond dat helemaal fantastisch. En dan hadden we het alleen nog over de zondagochtend. Maar er was meer. Veel meer. 

De Hulk, Chips, the A-team en Highwayman.

Mijn eerste herinneringen aan een tv-programma waar ik rustig voor binnen bleef, want tja, vroeger speelden we buiten na het eten, was de Hulk. De echte. Niet die special effects-achtige zoals we die nu kennen. Deze Hulk werd neergezet door Lou Ferrigno. Een bodybuilder die zich groen liet verven. Maar in mijn ogen de èchte Hulk, en naar mijn mening is er ook geen andere. 

Chips, het verhaal van twee motoragenten die op dikke Harley’s iedere afleveringen opnieuw de vetste avonturen beleefden. Of the A-team, met Hannibal (love it when a plan comes together), B.A., gekke Murdock en Face. Maar ook the Highwaymen, en Knightrider natuurlijk. En wat dacht je van Magnum P.I.? Hoe bedoelde hij met: ‘Er is geen bal op de TV’?

Quizzen en shows

En dan had je natuurlijk nog de grote shows, denk aan de Ron’s Honeymoonquiz, of Wedden Dat met Jos Brink en Sandra Reemer. Of wat dacht je van die spelprogramma’s met Rolf X Wouters? Het waren vaak shows waar mensen voor thuis bleven. En het waren vaak avond-vullende programma’s. De televisie van toen, was vergeleken met nu echt ‘de Bom’. Helaas behoren dit soort dingen tot het verleden.

Vandaag de dag zien we alleen praatprogramma’s, waarin actualiteiten worden besproken. Een Jinek, Voetbal Inside, HLF8, boulevard, shownieuws etcetera. De televisie van nu is mede mogelijk gemaakt door politiek Den Haag. En dat is het vertier niet ten goede gekomen.

De politieke inmenging in de media

De politieke partijen zijn tegenwoordig goed vertegenwoordigd in media-land. Denk bijvoorbeeld aan de NPO. De voorzitter van de raad van toezicht, Tjibbe Joustra, is óók de schrijver van het verkiezingsprogramma van de VVD. Ed Nijpels, óok van de VVD was tot 2019 voorzitter van de AVRO/TROS. Eric van den Burg, eveneens van de VVD, is voorzitter van de NTR. Bas Eenhoorn, ook van de VVD is voorzitter van de WNL. PvdA-man Martijn van Dam, verdeelt de subsidies van de NPO. Ruud Koole van de PvdA zit in de raad van toezicht bij de VARA. Paul Rüpp van de CDA is voorzitter van de raad van toezicht bij de KRO-NCRV. De hoofdredacteur van programma’s zoals Lubach, is D66’er Irene van den Berkel en is ook de partner van D66 minister Olongren.

Dit zijn enkele voorbeelden en het moge dan ook duidelijk zijn dat de politiek van vandaag besluitvaardig wij, als volk op TV krijgen te zien. We hebben dus in zekere zin te maken met staatstelevisie en zoveel verschillen we dus niet van regimes als Rusland, of Noord Korea. Het gaat er bij ons alleen iets genuanceerder aan toe.

We kiezen dus massaal voor andere aanbieders, zoals Netflix, Prime, Videoland of Disney, want als we gaan kijken naar de programmatuur van de hedendaagse televisie vraag ik me hardop af: ‘Is dit alles?’