Multiculti

Gisteren was ik -puur ter inspiratie- een beetje aan het ‘surfen’ op YouTube. Ik doe dit wel vaker om me te inspireren voor mijn columns. Een ‘anker’ zou weleens kunnen helpen voor de column van vandaag: ‘Alles tussen zwart en wit’ en ik kwam een filmpje tegen van een Mexicaanse stand-up comedian, genaamd Fluffy (echt een aanrader overigens). Deze Fluffy pronkt een bevriende negroïde collega met een nogal racistische gift basket. Misschien moet je het eerst zien om er om te kunnen lachen, maar de manier waarop deze mannen omgaan met hun afkomst is geniaal.

Kleurrijk

Lang verhaal kort, ze bestoken elkaar met vooroordelen, gebaseerd op hun afkomst en huidskleur. Maar in plaats van elkaar te lijf te gaan, maken ze er één grote grap van. Ik zou willen dat dat in het ‘echie’ ook zou kunnen. Het zou het leven echt veel leuker maken namelijk.

Het is te makkelijk om iemand te beoordelen op zijn of haar kleur. Of geaardheid. Of religie. Toch gebeurt het. Persoonlijk kan het me niet boeien of je blank, donker of van mijn part geel- of caramel-kleurig bent. En wat mij betreft geloof je in het vliegende spaghettimonster (bestaat echt. Google is je beste vriend); het boeit me niet.

Respect

Als je mij vriendelijk behandelt, zal ik jou ook vriendelijk behandelen. Zo werkt dat voor mij. Ik kijk niet naar de verschillen in kleur, iets waar veel mensen -helaas- wel naar kijken en mensen ook op afrekenen. Maar als je geboren wordt heb je die keuze simpelweg niet. En laten we eerlijk zijn: we liggen allemaal als volstrekt belachelijke kipfiletjes op Scheveningen om maar een kleurtje op te doen als de zon schijnt. Best hypocriet, niet?

Als we elkaar nou eens zouden respecteren, zou dat kunnen? Zouden we woorden als ‘roetmop’, ‘pinda’ of ‘spleetoog’ eens achterwege kunnen laten, en elkaar gewoon eens behandelen zoals we zelf graag behandeld willen horen? Dan zou dat al een berg schelen. 

Multi-culti

We mogen blij zijn met de multiculturele samenleving waar we in leven. Zonder de bonte gemeenschap, zou ons leven er zelfs supersaai uitzien. Denk even aan het eten bijvoorbeeld. Je eet toch ook niet altijd een broodje kaas als je trek hebt?

Zonder de Surinamers geen roti. Zonder de Turken geen döner. Zonder de Chinezen geen nasi, en zelfs de saté saus over je patat komt niet uit Nederland. We moeten eens gaan nadenken over dit soort dingen, dan in plaats daarvan ons druk te maken over kleur. 

Black Lives doesn’t Matter. ALL Lives Matter. Het leven is allemaal niet zo zwart wit. Het gaat juist om het kleurtje dat er tussen zit.