• Kan ik je helpen met je tekst? Neem even contact met me op, of bel me anders even.

LifeStyle

Tattoo-taboe
Tattoo-taboe 600 400 Toni

Tattoo-taboe

Mijn vader vertelde me ooit -nadat ik mijn fascinatie had uitgesproken voor tattoos- dat hij onder zijn dak geen tattoos duldde. En dat wanneer ik het tòch zou laten zetten, hij het zou verwijderen met een kaasschaaf. Typisch gevalletje tattoo-taboe. Niet dat ik bang was voor de kaasschaaf, maar ik heb uit respect pas een tattoo genomen toen ik op mezelf woonde. Een Chinees teken op mijn bovenarm. De betekenis: innerlijke stilte. Als je me nu zou vertellen dat het menukeuze 15 van de plaatselijke Chinese muur is, geloof ik het ook.

Meningen verdeeld

Een hoogleraar beweert dat een tattoo een schreeuw om aandacht is. Lariekoek van het hoogste niveau. Letterlijk. Een tattoo is een lichaamsversiering met een persoonlijk karakter, wat voortkomt uit een rijke historie. Beweren dat het een schreeuw om aandacht is, is geen mening maar een bewering. Dat vind ik bijzonder kort door de bocht. De een vindt het afzichtelijk en anderen vinden het schitterend. De een laat zomaar iets zetten omdat ze het mooi vinden en de ander laat iets zetten met een emotionele achterliggende gedachte of spirituele betekenis.

Iedereen wordt als een blank, kaal canvas geboren. Vanaf je achttiende wordt er van je verwacht dat je zelf verstandig genoeg bent om te kiezen of je dat blanke canvas naturel gaat houden of dat je het versiert. Dat is je eigen keuze. Die eigen keuze wordt bepaald door je mening over tattoos, en of je het het waard vindt om er pijn voor te lijden om je lichaam te sieren met een fraai lijnenspel, voorzien van grijstinten of kleuren. De enige tip die ik je vanaf dat punt kan geven is: denk goed na over wat je wilt laten zetten. Want als het er eenmaal op staat, wordt het lastig om het te verwijderen. Dus: make it count! 

Oude tattoos

Tattoos is niet echt iets van de laatste tijd. Geschiedkundigen ontdekten dat de kunst van het tatoeëren al gebruikt werd in Japan rond 5000 v. Chr. Ook zijn er meerdere mummies ontdekt uit het oude Egypte, die voorzien waren van tattoos. Zelfs Ötzi, de goed gepreserveerde mummie die werd ontdekt in een gletsjer in Oostenrijk, was voorzien van tientallen tattoos. Kortom, tattoos komen al eeuwenlang voor. Dus ik snap ergens niet waarom er tot op de dag van vandaag nog met argusogen wordt gekeken naar deze nogal permanente variant van lichaamsversiering. Ik snap die tattoo-taboe helemaal niet.

Want dat gebeurt. Mensen met tattoos zal je langzamerhand steeds meer gaan zien in het straatbeeld, maar in sommige ogen zijn tattoos nog steeds taboe. Tattoo-taboe. Tattoo’s werden toch vaak toegeschreven aan boeven, bajesklanten, prostituées en zeelieden. En daaruit mag je concluderen dat het hebben van tattoos dus gelijk een soort stempel was voor mensen van een minder allooi. Ofwel: ordi’s, gajes, gespuis en andere benamingen die je kan linken aan gestaltes van een ‘minder milieu’. Maar als zelfs Egyptische prinsessen en andere hooggeplaatsten uit de geschiedenis al tatoeages hadden, lijkt me dit tattoo-taboe behoorlijk onterecht.

Tattoo-taboe

Ook al is de taboe langzaam maar zeker aan het verdwijnen, op de arbeidsmarkt is dat zeker nog niet het geval. Een tatoeage is voor veel werkgevers nog steeds een zogenaamde ‘red flag’, en zal een getatoeëerde sollicitant minder snel worden aangenomen dan een blanco canvas. Het zegt hè-le-maal niets. Een blanco canvas kan veel meer op zijn kerfstok hebben dan een ‘kleurplaat’.

Tatoeages hebben een bijzonder negatief stigma gekregen zonder dat deze ergens op gestoeld is. Het houdt mij persoonlijk niet tegen om mijn lijf niet te versieren met permanente inkt, en toch hou ik er rekening mee, dat het niet zichtbaar is wanneer ik een overhemd aan heb. Dus handen, hals, nek en gezicht is off limits.

Ik wil immers even veel kansen hebben als iemand die gekozen heeft om ‘au naturel’ te blijven. Ik wil niet worden afgewezen om mijn keuze om mijn lijf te versieren met iets dat ìk mooi vind. Hoe zien jullie dit? Ik vraag dit in het bijzonder aan mensen die solliciteren en aan mensen die mensen aannemen. Ik ben benieuwd wat jullie meningen en vooral jullie bevindingen zijn. De stelling die ik er aan wil verbinden is: is iemand minder capabel met een bijvoorbeeld een ‘mouw’ dan met een blanco arm? Ik ben benieuwd naar jullie antwoorden. Reacties graag hieronder! 

Miljeuk
Miljeuk 600 400 Toni

Miljeuk

Als de boeren zijn geslachtofferd met de compleet doorgeslagen regels van onze doorgesnoven bestuurders en compleet geflipte volksvertegenwoordigers, zijn de supermarkten en de plaatselijke voedsel-verstrekkers aan de beurt. Want laten we eerlijk zijn: het gaat langzamerhand nergens meer over met de debiele milieu-taks waar we door onze regering aan onderworpen worden. Blikjes? Statiegeld, maar pas wèl op dat je ze niet deukt, want dan kan je fluiten naar je centen. Dit heeft niets te maken met milieu. Ik krijg hier wèl miljeuk van. Dat dan weer wel.

Zwerfafval

Ik snap dat we iets moeten doen aan het zwerfafval. De natuur in Nederland heeft echter niet eens zoveel te lijden. Sterker nog: het gaat zelfs heel goed met de natuur in Nederland. We hebben sinds een aantal jaren al visarenden, die hier hun jongen grootbrengen, er komen steeds vaker gieren naar Nederland, we hebben inmiddels al een flink aantal roedels op de Veluwe lopen, net als de goudjakhals en de rode lynx die ons land steeds vaker aan doet. En dan heb ik het nog niet eens over de otter en de bever die floreert in ons kleine kikkerlandje.

Dat zwerfafval best wel wat minder kan, dat snap ik. Maar dat heeft in mijn optiek veel meer te doen met een stukje opvoeding. Wat er nu gebeurt is dat ons gewoon een of andere leipe regel door de strot wordt gedouwd, waarin de Nederlandse burger, die er toch al met sprongen op achteruit gaat, meer pegels moet neertellen om te kunnen genieten van dingen die normaal geen extra geld kostte. En dat gaat helemaal nergens meer over. Het wordt langzamerhand steeds gekker met alle regels die zogenaamd ‘milieutechnisch’ worden genomen. Waar houdt het op?

Nog gekker

Kan het nog gekker? Als je net denkt dat het niet nòg debieler wordt, bewijzen ze dat het nog niet gek genoeg is allemaal. Kijk, ik snap dus dat we iets zouden moeten bedenken voor zwerfafval. Dat snap ik nog. Maar een statiegeld heffen op blikjes en dan verwachten dan ze niet gedrukt worden… dat gaat me eigenlijk al een beetje te ver, want het zijn blikjes van een dun laagje aluminium, en dat deuk je nou eenmaal makkelijk in. En als we dat dan heffen in verband met het zwerfafval, dan heb je er nòg niks aan, want we zijn jaren gewend aan het platgetrapte blikje in het milieu, maar hey, die mogen we nìet inleveren, dus die laten we mooi liggen, want er is dus geen beloning om die júist op te rapen. 

Laatst ging ik een pakje sigaretten halen, en kreeg ik te horen dat er nu voor de tabakretailer was een nieuwe taks is bedacht: nu moet de sigarenboer een vergoeding betalen per sigarettenfilter die wordt verkocht. Dus de balans die wordt opgemaakt kost de sigarenboer straks gewoon luttele duizenden euro’s extra. En nu kan je denken, ‘maar het is toch ook slecht voor het milieu?’ Ja, dat klopt, maar ik zie niemand straks met zo’n  zakje rondlopen en een knijpertje om al die stompjes op te ruimen en ze in te wisselen voor statiegeld. Want dáár gaan we wel naar toe! We zijn doorgeslagen. Dat is zo goed als zeker.

Miljeuk

En nèt als je denkt dat het nog niet gekker kan: ja hoor, het kan nog gekker. Na die vieze kartonnen rietjes, die al slap worden na twee lurkjes van je favo milkshake, moeten we straks onze eigen beker meenemen naar de McDonalds. De regel moet ingaan op 1 juli aanstaande. Wat ook gaat komen: een reversible patat bakje. Die koop je één keer en die kan je dan thuis afwassen om vervolgens te hergebruiken. Dat wordt nog best spannend straks met thuisbezorgd. Dan komt zo’n doorgesneeuwde bezorger aan je deur met een aluminum korf die de patatjes zo in je zelf aangeschafte patatbakje deponeert. Welke zak patat heeft dat verzonnen dan? (Ja, voor de zak zal ook wel iets worden bedacht…) Ik krijg er bultjes van en rode vlekken in mijn nek. Typisch gevalletje van Miljeuk.

Dafuque?! Kan het dan nog gekker? Ik denk dat het in deze tijd van uitzinnige debieltjes in de tweede kamer echt nog gekker kan. Ze verzinnen heus wel weer wat nieuws. Wij slikken het tòch wel. Ik weet het zeker. Ik ben oprecht benieuwd wat de volgende halte is. Misschien wel een soort benzinepomp constructie voor je vloeibare wasmiddelen, shampoo en afwasmiddel. Of nee, misschien hebben ze wel een soort instant poeder bedacht, zodat je ze thuis alleen nog maar hoeft aan te lengen met kraanwater. Ik geloof heus wel in een groenere samenleving, maar ‘de groenen’ draaien nu toch wel flink door of niet?

Mark en Sigrid, stop gewoon eens met ademen, want hey: je ademt zuurstof in, maar stikstof uit. Wie weet komt dat metertje van de milieu freaks dan wèl een keertje in het groen… Of, krijg miljeuk op je rug en veel te korte armpjes. Dat keur ik ook goed…

Lentekriebels
Lentekriebels 600 400 Toni

Lentekriebels

Vorige week werd ik gewezen op een link naar een TikTok van Tommy Dieckmann. Tommy heeft slechts één TikTok opgenomen, en dat is deze: https://vm.tiktok.com/ZGJHhsnyx/. Hierin vertelt hij heel duidelijk dat het prima is dat er mensen zijn die zich anders voelen dan hoe ze geboren zijn. Eigenlijk een beetje in het verlengde wat ik al eerder beschreef in mijn post over LHBTQIA+. Het is prima als je geboren wordt als een meisje, maar je meer een jongetje voelt. Wat niet oké is, is dat het ons nu een beetje door de strot wordt gestuwd, zoals bijvoorbeeld de zogeheten Lentekriebels.

Inhoud versus vorm

Wat Tommy heel goed verwoord is dat het nu langzamerhand heel ernstige vormen begint aan te nemen. Dat we geen flikker meer te vertellen hebben over onze kinderen, dat was me al eerder duidelijk, toen mijn dochter werd ‘verdacht’, van het hebben van ADHD. Zonder pardon werd er een afspraak gemaakt met een bureau dat hier onderzoeken naar deed, en we werden als ouders min of meer gesommeerd mee te doen aan zo’n onderzoek.

Nu heb ik zelf ADHD, en ik had de symptomen zelf ook al wel ontdekt bij haar, maar daar gaat het niet om, het gaat om het principe. IK ben de vader, niet een of andere doorgesnoven meester Ben of gesjeesde juffrouw Margriet. En toch heb je als ouders niets te vertellen over je eigen kind. Zo ook als het gaat over de lesstof die wordt gegeven op een basisschool. En waar er in het verleden geknutseld, getekend of gegymd werd, hebben ze het tegenwoordig over heel ander soort zaken in groep vier.

Lentekriebels

Nu hebben ze het in groep vier al over sex, en over hoe je jezelf moet betasten, en wat je daar dan wel of niet van zou moeten vinden. En over wat voor soort gender je bent. What the fuck. Of je zoontje misschien het gevoel heeft toch meer een meisje te zijn, of je dochter een jongetje. Zo kweken we langzamerhand steeds meer kinderen die niet alleen vroeg rijp zijn voor een psychiater, omdat ze niet meer weten hoe ze zich moeten voelen, maar ook voeden we een pestcultuur, want als zoiets uitkomt, ben je automatisch een mikpunt van spot, en dat heeft verregaande gevolgen.

Daarnaast heb je door de twijfel die gezaaid wordt ook steeds meer onrust in de maatschappij. Want hoe je het ook went of keert, je creëert zo tòch eilandjes. Iedereen hoort bij een groepje. Vroeger had je gewoon alto’s, en skaters. Punkers zelfs, met grote hanenkammen. Ga je nog verder terug, had je nozems en provo’s. Maar nu heb je Homo’s, Lesbo’s, Travo’s en weet ik wat allemaal niet meer. En hoe meer eilandjes we krijgen, hoe meer verdeeldheid er wordt gezaaid.

De andere kant

Waar Tommy het ook over heeft is dat het allemaal té wordt. En daar sluit ik me helemaal bij aan. Tommy en ik zijn allesbehalve homofoob, of transfoob. Het is leven en laten leven. Maar dat werk ook de andere kant op. Hoewel; is dat wel zo? Want je ontkomt er niet meer aan. Voetballers zoals Orkun Kökçü van Feyenoord wordt nieuws. Niet omdat hij een fantastische voetballer is, maar omdat hij geen aanvoerdersband wil dragen met een regenboogafbeelding. Belachelijk. Het hoort een keuze te zijn. Geen verplichting.

Dragqueens op televisie, zoals in het programma van Ru Paul, transgenders tijdens de grammy’s en mannen met rokjes en naaldhakken die de boventoon voeren tijdens modeshows en overal worden afgebeeld in de laatste modetrends. Het begint langzamerhand steeds meer te lijken op een transgenderindoctrinatie. Ik vind het prima dat je je voelt zoals je je voelt, maar hierin is het precies hetzelfde als bij een religie: geloof waar je in geloven wilt, maar dwing het me niet op. En dat is exact wat hier gebeurt.

Leven en laten leven werkt twee kanten op. Respecteer elkaar, en kap met het opfokken van onze kinderen.

Kaal of kammen
Kaal of kammen 600 400 Toni

Kaal of kammen

Kaal of kammen was een programma van de NPO meen ik, en nog ‘eerderderder’ was het een nummer opgenomen door de Oosterhoutse rapper Extince. Voor mij is het geen van beiden, voor mij is het een waarheidje. Het is het een of het ander. Althans, dat was het en dat zal het ooit weer zijn: ik heb Alopecia Areata. Oftewel, mensen die me langer kennen, kennen me met lang haar, maar ook met een kale kop.

Schrikeffect

Als mensen me de ene dag nog zien met haar en een dag later ineens zonder, dan kan dat best even schrikken zijn. Want je ziet het toch niet even aankomen. Het begint bij een klein kaal plekje, en een uur later kan het al ineens een plek zijn die er niet om liegt. Ik heb alleen de mazzel wel, althans, tot nu toe, dat het bij kale plekken blijft die weer terug komen, maar vele lotgenoten ervaren het geheel anders. 

Mijn eerste aanvaring met Alopecia was toen ik nog in Rotterdam woonde. Ik ging s’avonds met haar naar bed, en de volgende ochtend lag mijn kussen vol met haar. En geloof me, dan knijp je ‘m toch wel een beetje. Zeker als je slaapdronken naar je badkamer loopt en onderweg een spiegel tegenkomt. Ik dacht bijvoorbeeld heel even dat het misschien K kon zijn, seconden later beseffende dat mensen met K kaal worden van de chemo.

Doordringende blik

De beste scheidsrechter ooit, Pierluigi Collina, heeft dezelfde kwaal, alleen veel heftiger dan ik het heb. Wellicht heeft hem dit in zijn vak als referee wel geholpen, want we kennen allemaal de alles doorziende blik als er een overtreding werd gemaakt die hij niet door de beugel vond gaan. De blik. Als je die kreeg, kon je beter je spullen pakken. Bij sommigen, zoals bij Collina, raak je al het haar kwijt. De algehele lichaamsbeharing, maar denk ook aan wimpers en wenkbrauwen. En bij sommigen, zoals bij mij, blijft dit aardig beperkt.

Ik heb heel af en toe een kale plek die klein begint, en als ik dat zie, gaat mijn haar er gewoon af. Das een eigen keuze. Ik ga er niet bijlopen als Kalibaba met de veertig haren. Dus scheer ik de rest ook kaal. Soms heb ik het in mijn baardhaar en zelden tot nooit heb ik het in mijn wenkbrauwen of wimpers. En toegegeven: het kan best lastig zijn. Je vergeet weleens waar je wimpers en wenkbrauwen voor zijn, en als je dan in de zomer met een kale kop loopt en je wenkbrauwen en wimpers zijn ook nog eens weg, dan lopen je ogen vol met zweet, en geloof me, dat is niet grappig.

Kaal of kammen

Bij mij is het dus kaal of kammen. Hoewel ik nu al geruime tijd Alopecia-vrij ben, kan het dus altijd weer een keer terug komen, omdat het iets is dat nooit uit mijn systeem zal gaan. Twee op de honderd mensen hebben er last van en in tachtig procent van de gevallen zal het haar binnen zes maanden weer gewoon terug groeien. Wat de precieze oorzaak is, weten ze niet precies, maar hoogstwaarschijnlijk is alopecia areata een auto-immuunziekte. Dat betekent dat mijn afweer mijn eigen lichaam aanvalt.

Gelukkig kan ik er net zo goed honderd mee worden omdat het geen blijvend effect heeft op mijn gezondheid. De mazzel dat ik heb, is dat ik een man ben. Voor een vrouw lijkt het me een heel stuk minder grappig, omdat een vrouw met een kaal hoofd toch net even iets anders is. Daarbij komt ook nog eens dat ik gelukkig een kale kop heb zonder deuken of butsen en mijn hoofd netjes rond is. Het nadeel wel is dat ik naar zeggen van anderen vaak gelijk een criminele harses krijg zonder haar…

En dat terwijl ik altijd heel beschaafd en netjes ben gebleven… 😉