Vandaag is het Moederdag. De beste (bonus-)moeders van Nederland worden in de watten gelegd, krijgen een ontbijt op bed, krijgen mooie cadeautjes of zelfgemaakte versjes of knutseltjes van hun kinderen. Om te waarderen wie ze wel niet zijn voor hun kinderen. Het is goed om eens stil te staan bij de zorg en de betrokkenheid van de moeder. Althans, als je nog een moeder hebt, of als je moeder nog een belangrijke rol speelt in je leven.

Moederdag

Moederdag is in tegenstelling tot Valentijnsdag, géén commercieel verzinsel om maar shit aan de man te brengen. Die verering van moeder, werd al gevierd in de tijd van de oude grieken. Zij vereerden Rhea of Cybele. Cybele werd ook wel ‘grote moeder’ genoemd, en Rhea was de moeder der goden. Zoals wij het kennen, is de verering van moeder onder de aandacht gebracht in 1907. Maar het was ook daarvoor al een dag die veel belangstelling genoot.

In 1870 startte Julia Ward Howe uit Philadelphia een publieke campagne voor moederdag, dat toen nog in het tekens rond van pacifisme en ontwapening door vrouwen. Het duurde nog zevenendertig jaar voordat Anna Marie Jarvis uit West Virginia moederdag begon te promoten als een waarderingsdag voor moeders. In 1908 organiseerde ze de eerste echte moederdag. In 1914 heeft president Woodrow Wilson de moederdag vastgesteld op de tweede zondag van mei en uitgeroepen tot officiële feestdag. De westerse maatschappij heeft dat vanaf dat moment overgenomen.

Waarom

De moeder is van oudsher de meest gewaardeerde en gerespecteerde ouder. De vrouw die baart, heeft het meeste geleden, nadat ze het kind ook al negen maanden met zich heeft meegedragen. Zij is de heilige tempel van het voortzetten van de familienaam. Zonder moeders houdt de familienaam op bij deze tak van de stamboom. Het is echter wel zo dat niet iedereen geschikt is als moeder. Een moeder kan een kind wel dragen en baren, maar dat wil niet zeggen dat je als moeder ook slaagt in het bemoederen van je kinderen.

Nu moet ik toegeven, ik heb al eens eerder een blog geschreven over de betekenis van familie, en het hele begrip ‘familie’, heeft voor mij persoonlijk een compleet andere betekenis gekregen door de loop van jaren. Zo heb ik al jaren geen contact meer met mijn moeder, en dat hoeft van mij ook niet meer. Dat heeft inderdaad te maken met een gebrek aan respect voor mijn moeder, en zonder daar al te veel over uit te wijden, mag je van me aannemen, dat er ook genoeg is gebeurd, waardoor ik dat respect ben kwijtgeraakt.

Moederdag of Loederdag

Ik zie het nu ook aan mijn eigen situatie. Mijn vrouw en ik willen graag nog gezinsuitbreiding. Naast het feit dat mijn jongste dochter bij ons woont en ook absoluut mijn vrouw waardeert en respecteert als (bonus-)moeder, zouden we het fijn vinden om haar nog een zusje of broertje te schenken. Dat gaat niet van een leien dakje, en we zijn overgeleverd aan de knappe koppen van het ziekenhuis in Gent, om dat via IVF proberen te bewerkstelligen. Kinderen neem je niet, maar als het geluk aan je zijde is, dan kan je die misschien wèl krijgen. Soms mèt en soms zonder hulp.

Mijn ex heeft dus drie kinderen, waarvan ze er een niet meer ziet. Daar zijn óók redenen voor. Meer dan één. Mijn oudste dochter woont daar en ik moet vanaf een afstand met lede ogen toekijken hoe zij niet bemoederd wordt zoals het eigenlijk zou moeten. Ook heb ik meer dan eens meegemaakt, ook van heel dichtbij, dat vrouwen 6-7 kinderen krijgen, maar niet een echte moeder zijn. Die hun kinderen niet op de eerste plaats hebben staan. Die het ‘moeder zijn’ niet aankunnen. Maar gelukkig zie ik toch ook heel veel moeders die wèl het tegendeel laten zien. En laten we die dan ook van harte vieren op een dag als vandaag.

Ik ben  in ieder  geval  heel blij en trots op de bonusmoeder van mijn jongste dochter, die hier naast me op de bank zit. En tegen alle gewaardeerde en gerespecteerde moeders van Nederland zeg ik dus ook vandaag: Fijne moederdag!