De geel-blauwe voertuigen van de NS  zijn  niet meer weg te denken  uit het Nederlandsche landschap. Sommigen gaan er iedere dag mee naar het werk, sommigen mijden het als de pest, maar de trein is voor vele Nederlanders een noodzakelijk kwaad om daar te komen, waar ze moeten  zijn. Jarenlang heb ik met de trein gereisd, en ik moet zeggen, dat ik blij ben dat ik rij, maar ieder z’n trein…

Verhoudingen 

Ik vind zo de verhoudingen in de treinstellen al niet kloppen. De tweede klasse, de meest betaalbare plaatsen, voor zover je het überhaupt kan hebben over een betaalbare prijs, worden gedeeld met geluids-allergische mensen en hun stilte-coupés. Ken je dat, die stilte-coupés, waar mensen je nasissen als een of andere verdwaalde nazi, omdat je een kuchje moet laten? Dat je van die boze blikken krijgt als je gebeld wordt, omdat ze nou eenmaal niets van een ander kunnen velen? 

En dan heb je nog de eerste klasse, dat is voor de zakenlieden, tenminste, als die er zijn. Je ziet in de eerste klasse nauwelijks mensen zitten, behalve conducteurs die klaar zijn met het controleren van OV-kaarten, en zitten daar dan te kaarten, of een krantje te lezen. Ik zie nooit dat ze mensen die in de balkons staan, omdat de coupés te vol zijn, toelaten tot de eerste klas, want hey, daar is natuurlijk niet voor betaald. In mijn optiek is het sowieso bezopen dat er verschillende klassen bestaan. Ik ben niet zo van het in hokjes stoppen van mensen.

Altijd wat

Er is echt altijd wat met de Nederlandse spoorwegen. Is er niks met de Nederlandse spoorwegen, dan is er wel iets met ProRail. Maar hoe dan ook, het kan nooit eens normaal. We wonen in een land waar de heftigste technologie wordt uitgevonden èn verbeterd, maar een trein normaal op een rails laten rijden is kennelijk iets voor raketgeleerden. En ook die hebben we zat op de technische universiteiten, en misschien moeten ze heb er een keer naar laten kijken?

In de zomer, wanneer we met z’n allen naar het strand willen, ik zou niet met de trein gaan, want dan zetten de railzen uit. En dan bestaat de kans dat wanneer je op Scheveningen aankomt, dat er geen plek meer is voor jou en je handdoekje. In de herfst vallen de blaadjes en daar krijgen de treinen vierkante wielen van. Je gelooft het haast niet. Vierkante wielen? Hou op joh. En de winter. Jaaa, de winter. Als er een sneeuwvlok valt loopt alles in het honderd. Vooral ook als dan de railzen bevriezen. In Oostenrijk veegt een gemiddelde trein de sneeuw gewoon opzij, maar in Nederland? Nee joh. Dan rijden de treinen met een aangepast schema. 

Ieder z’n trein

De overheid wil dat we vaker de trein pakken. Want dan rijden er minder auto’s. En met minder auto’s hebben we minder stikstof-uitstoot. En minder files. Dus de overheid wil graag dat we als sardientjes in een blik gaan zitten, om ons af te voeren naar ons werk. Want daar lijkt het op, ja. Afvoeren. En dat tegen bezopen prijzen. Een enkeltje Den Haag – Groningen kost je al gauw 30 euro. Ik vraag me wel eens af of je voor dat geld mee mag sturen in de cockpit. Van de winst zouden ze meer treinen kunnen laten rijden, of meer wagons achter een locomotief kunnen plaatsen. Reken er maar niet op. Ze zouden -net als in sommige andere landen- het reizen met het openbaar vervoer gratis moeten maken, als ze zo graag de auto’s van de snelweg willen houden, maar ook dat zie ik niet gebeuren.

Maar goed, dat willen ze dus. Dus sta je vroeg op met je goede gedrag, sjouwt je jezelf naar het tochtige perron, en stap je met z’n allen in een trein, waar je een exorbitante prijs voor neerlegt, om dan vervolgens in een wagon te staan, omdat alle zitplaatsen al vergeven zijn. Heerlijk staan in een treinstel waar de kubieke meter zweetlucht je al tegemoet komt als je de deur opendoet. Tegen de tijd dat je op je werk komt ruik je zelf ook naar de transpiratie van je medereizigers en dan moet je werkdag nog beginnen. Maar, je hebt geluk, want je mag de hele dag uitkijken naar dat moment dat je aan het einde van de dag weer fijn met de trein terug naar huis mag. En als je dan denkt dat het s’ochtends al stinkt naar zweet…

Had ik al gezegd dat ik het niet zo heb met heb aan deze manier van vervoeren? Maar hey; ieder z’n trein…