Echte vrienden

🎶Rijen dik, echte vrienden…🎶 Een nummer waar Herman Brood en Henny Vrienten over zongen in 1984, heet eigenlijk ‘Als je wint’. En ik maar denken dat golddiggers iets van de laatste decennia was, maar wellicht viel het me toen nog niet echt op. Of misschien was ik gewoon wel heel erg naïef. En een golddigger, is dat eigenlijk alleen een vrouwelijk woord? Ik betwijfel dat dus.

Als laatste gekozen

Iedereen die de basisschool heeft afgemaakt, kent dit wel, en als je het niet kent, dan kon je toen waarschijnlijk ook al jokken, of was je wellicht zelf de ongelukkige: het jongetje of meisje die als laatste werd gekozen. Je hoorde er dan net niet helemaal bij, en waren diegenen die moesten kiezen, waarschijnlijk alleen maar bezig met winnen.

Nee. Ze waren gewoon alleen niet op de hoogte van de superkrachten van de loner. Wie weet was die wel heel goed in iets anders. Maar op latere leeftijd, kon de laatst gekozen waarschijnlijk wel het huiswerk maken van de kiezer. Dat dan weer wel. Want als je wint, heb je vrienden, rijen dik, echte vrienden, precies zoals in het liedje.

Echte vrienden

Als je in je hele leven een handvol èchte vrienden hebt, is dat pure winst. En dan heb ik het uiteraard niet over de mensen die gretig gebruik maken van jouw kunstjes, of van je geld, maar vrienden die er altíjd zijn. In goede èn slechte tijden. En met vrienden bedoel ik dan zowel mannelijk als vrouwelijk.

Want dat horen vrienden te zijn. Mensen met wie je successen kan delen maar ook verdriet. Mensen op wie je terug kan vallen wanneer je dat echt nodig hebt. Alle anderen die zeggen dat ze je vriend(in) zijn en er niet zijn op moment suprême, zijn er alleen maar als ze jou nodig hebben en zijn in mijn ogen dan dus golddiggers. Punt.

Mij niet bellen

Laats had ik een verdrietige bijeenkomst; een oude vriend van me, die ik al echt in geen jaren gezien had, was helaas overleden. Ondanks dat we -buiten af en toe contact via Facebook- niet meer zo close waren als vroeger, had ik eigenlijk alleen maar goede herinneringen aan deze good guy, en leek het me niet meer dan normaal om deze vriend van vroeger, mijn respect te betuigen.

Op deze begrafenis kwam ik diverse mensen tegen van ruim 25 jaar geleden en weet je, het was alsof we elkaar onlangs nog hadden gezien. Allemaal wat ouder, maar het gevoel was nog steeds daar! 

Hoe bijzonder is dat? Nu hebben we in de zomer het plan om weer eens een biertje met elkaar  te drinken, zoals vroeger. Heel tof.

Aan de mensen die er voor mij zijn in goede en slechte tijden, en jullie weten wie jullie zijn, ik hoop nog lang van jullie te mogen genieten. En voor de mensen die zich altijd voordeden als vrienden maar dat dus niet waren, zeg ik op mijn beurt:”Mij niet bellen!”