Poing-poing-poing… Je hebt ze vast weleens meegemaakt. Een ADHD-er. Drukte alom en niet stil te krijgen. Wiebelkonten, druktemakers, concentratie-lozen en aandachtstrekkers. Want dat is in vele gevallen de samenstelling, die volgens vele ‘kenners’ een ADHD-er maken tot wie hij of zij is.

Drukke gekkies op een stuk bruggetje

ADHD staat voor Attention Deficit/Hyperactivity Disorder, en wordt veroorzaakt in de hersenen. Om het makkelijk te maken probeer ik het uit te leggen door middel van een metafoor. Als je twee kades hebt met een brug ertussen, is de brug gedeeltelijk kapot. Je kan er wel overheen, maar niet te snel, en als je niet oppast, val je in het water en zal je niet aan de overkant geraken. Zo is dat ook in de hersenen; het is een stoornis in de uitwisseling van stofjes die de prikkelgeleiding in de hersenen regelen. De binnenkomende informatie wordt niet voldoende verwerkt, waardoor er geen volledige controle meer is. 

Uiteraard; ieder kind dat een beetje te druk is, lijdt volgens de huis-tuin en keukenpsychologen aan ADHD. Hoewel ADHD helemaal niet iets is waar men onder lijdt. ADHD-ers hebben ook heel veel voordelen. Maar daar kom ik later in dit stuk op terug. ADHD is een zogenaamde welvaartsziekte. Dertig jaar terug wist niemand nog iets van deze ‘ziekte’, en was je gewoon een druk gekkie. En als je een beetje pech had was je een druk gekkie mèt de bijbehorende concentratieproblemen. Maar niemand die iets aan je zag, dus mankeerde je ook niets. Iets met struisvogels.

Elk voordeel hep z’n nadeel

Johan Cruyff werd wereldberoemd om deze uitspraak. En is prima toe te passen op iedere ADHD-er. Tuurlijk; het is allesbehalve leuk om een stempel te krijgen van mensen uit je omgeving. Maar die stempel heb je en daar kom je –net als van ADHD- nooit meer vanaf. Tegelijkertijd is het een gegeven dat ADHD-ers meer pluspunten hebben dan bovengemiddeld. ADHD-ers zijn:

·     Ultiem geconcentreerd op dingen die ze interesseert,

·     Vaak briljant in het verzinnen van oplossingen die een ander niet ziet,

·     Bruisend in het bedenken van plannen en goede ideeën,

·     Geen outside of the box-denkers; ze hebben geeneens een box,

·     Veelal humoristisch,

·     In veel gevallen intelligenter dan gemiddeld,

·     Voorzien van enorm empathisch vermogen,

·     Meestal creatief erg goed ontwikkeld,

·     Avontuurlijk en schuwen uitdagingen en sensatie niet,

·     Vaak voorzien van goede intuïtie,

·     Spiritueler dan menig ander,

·     Open en spontaan,

·     Voorzien van een enorm doorzettingsvermogen,

·     Recht-door-zee,

·     Hartstochtelijk,

·     Goed in het herkennen van schijnheilige mensen,

·     Faliekant tegen onrecht,

En zo kunnen we nog wel even doorgaan met het opsommen. Dus het heeft absoluut ook voordelen. En niet alleen nadelen.

Tuurlijk. ADHD heeft absoluut ook nadelen. Mensen uit je nabije omgeving kunnen je vaak niet plaatsen, vinden je luidruchtig, gaan gebukt onder de schaduw van de ADHD-er en vinden dat je teveel in de belangstelling wil staan. Alsof de ADHD-er erom gevraagd heeft om ADHD te hebben?!

Hang maar op

Gebruik je medicatie, ben je jezelf niet, en als je geen medicatie gebruikt, lijk je soms teveel. Onzichtbaar zijn die gekkies niet. Nee. Een ADHD-er valt in vele gevallen best op. En soms valt bepaald gedrag terug te leiden naar ADHD. Soms ook niet. En dan hebben mensen het al snel over de kapstok die door ADHD-ers wordt gebruikt om iets aan op te hangen. Alsof ze een excuus nodig hebben. Iedereen heeft zo zijn eigen kapstok. ADHD of niet.

Alleen dat wordt dat soms wel heel gemakkelijk vergeten.