Ik zie steeds meer een fenomeen voorbij komen, waar ik blij van wordt èn waar iedereen wel blij van zou kunnen worden. Daarom heet het naar alle waarschijnlijkheid ook een ‘Happy Day’: een dag waar je gelukkig van wordt. En waar een ander ook blij van wordt. En ik vind dat zoiets ook breder mag worden ingezet. Sterker nog: ik vind dat dit breed gedragen zou moeten worden. Ik vind zelfs dat de toekomstige coalitiepartijen dit zouden moeten subsidiëren.
Happy day
Een happy day is eigenlijk een dag waar je iemand anders helpt. Zonder eigen gewin. Belangeloos. Vrijwillig. En of dat nou één iemand is, of een groep mensen, dat is om het even. Stel je eens voor dat we zoiets landelijk zouden doortrekken, hoeveel mensen kunnen we dan landelijk gezamenlijk blij maken? En dat jaarlijks? Sommige werkgevers geven dus zo’n ‘Happy Day’, gewoon bovenop de vakantiedagen. Heb je een goed doel, dan kan je daarvoor dus die ‘Happy Day’ inzetten.
In een toch steeds killere wereld zouden we eens wat meer stil mogen staan bij mensen die het allemaal wat moeilijker hebben dan onszelf. Denk bijvoorbeeld aan mensen die ziek zijn. Of mensen die helemaal niemand meer hebben. Hoe fijn zou het zijn als we die minimaal één dag per jaar zouden mogen helpen? Mooier nog als je dat vaker zou kunnen doen, maar één dag per jaar iemand helpen, en dan voor zo’n happy day nog betaald worden ook? Jij een goed gevoel, de persoon die je helpt een goed gevoel en je werkgever is ook nog eens lekker maatschappelijk verantwoord bezig ook.
Maak de wereld een stukje mooier
Ik las vandaag op Facebook dat er een dame is in mijn woonplaats, die kampt met een ongeneeslijke ziekte. Ze is een mama van een nog minderjarig kind, en wil graag haar kind nog op zien groeien. Nu heeft ze via via een eigen woning gekregen, en kan dus haar zoontje volwassen zien worden voor zij naar een verpleeghuis gaat en haar zoon in een pleeggezin terecht komt. Mooi verhaal, niet? Het enige waar ze tegenaan loopt is dat ze niemand heeft die haar kan helpen. Niemand die haar kan helpen verven, of er een behangetje op kan hangen. Door haar situatie zit ze namelijk ook nog eens in de bijstand.
Ze had dus verhuizers nodig, een paar mensen die hielpen inrichten, iemand die een kwastje muurverf over de muur zou kunnen halen waarmee ze haar nieuw te betrekken woning een beetje op kon leuken. Omdat ze niet aan kon kloppen bij plaatselijke instanties (die hadden het allemaal ‘druk’…), deed ze een oproep op de plaatselijke marktplaats-pagina op Facebook. En wat denk je? Ruim vijfennegentig mensen die deze dame wilde helpen. Belangeloos. Inclusief auto’s, kleine bestelwagens etcetera. Mijn hart smolt. En ik was er ook een die graag mee wilde helpen. Puur omdat het kan.
Fijn gevoel
Het is de kunst van het geven dat je vaak een fijner gevoel geeft dan wanneer je hulp ontvangt. Het geeft mij in ieder geval altijd een gevoel dat ik iets heb kunnen betekenen voor iemand. En dat is me heel wat waard. Het is helemaal niet ‘voor-wat-hoort-wat’, en als ik kan helpen en ik heb de tijd: heel graag. En dat hoeft niks te kosten. Misschien een beetje tijd. Of soms kost het wel wat. Ook goed. Als ik het kan missen, waarom dan niet? Zo had ik onlangs ook zoiets moois. En dat betaalde zich niet veel later ook gewoon terug. Hoe mooi is het als je zoiets terug krijgt?
Er stonden twee meisjes van -ik schat- een jaar of zeven voor me in de rij bij de kassa van de action. Ik denk dat het Noord-Afrikaanse meisjes waren, of in iedergeval uit die regio. Super schattig. Ze hadden wat cadeautjes gekocht voor een verjaardag van een vriendinnetje. Bij de kassa aangekomen kwamen ze een euro of vier tekort. Teleurgesteld moesten ze dus genoegen nemen met een cadeautje minder, wat het ogenschijnlijk minder feestelijk zou maken. Ik besloot het voor ze te betalen. Mijn pinpas tegen het apparaatje en Ping! De meisjes keken me super dankbaar aan en ze hebben geloof ik wel drie tot vier keer ‘dank u wel’ gezegd.
Een week of wat later weigerde mijn pinpas bij de jumbo. Heel vervelend, maar geen nood aan de man: ik bellen met de bank, want ik wist zeker dat er nog geld op mijn rekening moest staan. terwijl ik aan het bellen was, had een dame voor me afgerekend. Ze vertelde me dat het haar ook weleens was overkomen en dat ze toen ook is geholpen door een ander. En zo kom ik weer terug bij die ‘Happy Days’. Een happy day krijg je wanneer je een ander dat ook gunt. En ik denk dat de wereld daar echt een betere plek van wordt. Al zouden we alleen maar beginnen met het voornemen om minstens vijf mensen per dag glimlachen. Dat zou al een begin kunnen zijn.
Fijne happy day allemaal!
