Ik heb al eens eerder geschreven over de grote boze wolf in ‘wolf in schaapskleren’, maar het is zo lekker actueel. Afgelopen week schoot een politie-specialist een wolf dood in Wapse, op bevel van burgemeester Rikus Jager. Toen ik de achternaam van deze burgervader hoorde, kreeg ik al gelijk een dubbelloops onderbuikgevoel.
Beschermd
De wolf in Nederland is beschermd. Beschermd omdat de wolf nog niet zo lang geleden weer voet heeft gezet op Nederlandsche bodem. Beschermd omdat we weten dat mensen nu eenmaal destructief zijn op alles wat ook maar enigszins een soort van dreiging zou kunnen zijn voor de broodwinning van deze übermensch. De wolf leefde al veel eerder in Nederland, en is toen ook massaal verjaagd of afgemaakt. De grote boze wolf is niet zo gevaarlijk. De mens is veel gevaarlijker. Dus ik snap die bescherming wel.
Dan welnu de vraag, waarom deze wolf is doodgeschoten. Kijk, en daar gaat het mis: er zijn drie verschillende verhaallijnen, en ze raken allen kant noch wal. Kijk, ik snap dat een wolf voor problemen kan zorgen voor herders die schapen houdt voor zijn beroep. Ik snap dat. Ik snap ook dat er iets aan gedaan moet worden. En dat kan ook; je kan je kudde beschermen door honden of een wolfwerend hek. Maar een wolf afschieten gaat echt te ver. Ik schreef al eerder dat ik niet snapte waarom wij als mens kennelijk maar denken te vinden dat wij het alleenrecht hebben op deze aardkloot.
De grote boze wolf
De wolf zou een boer hebben gebeten. De wolf zou een boer en zijn zoon hebben aangevallen. De wolf zou hebben aangevallen uit het niets. De burgemeester zou wakker zijn gebeld. De burgemeester was niet eens in het dorp. De man heeft zich proberen te beschermen met een riek (welke schapenhouder heeft een Riek bij zich?), de wolf zou eerst zijn geslagen met een stok. Het zou gaan om onbekend letsel, maar niemand heeft de boer gezien, noch gesproken. Het is allemaal een beetje te vaag. Ik vraag me überhaupt af of het allemaal wel is gegaan zoals wordt verteld, want heel eerlijk? Ik geloof er geen reet van. Een wolf valt niet zomaar uit zichzelf aan.
Freek Vonk heeft klaarblijkelijk ook zo zijn twijfels. En dat is puur gebaseerd op feiten. In een tijdsbestek van 18 jaar, zijn er veertien bijt-incidenten geweest wereldwijd, terwijl er vijfenzeventigduizend wolven de ruimte moeten delen met de mens. Kortom: het gebeurt nagenoeg nooit: het gebeurt dus niet eens één keer per jaar. En uitgerekend in Wapse, dorp nabij Westerveld, gebeurt het wel, nadat de burgemeester al eerder had door laten schemeren ‘dat alle wolven in gemeente Westerveld mochten worden afgeschoten.’ Aldus een getuige. Hoe bedoel je een motief voor moord met voorbedachte rade? Er moest alleen nog een gelegenheid worden gecreëerd.
Aangiften
Er loopt nu een officieel onderzoek naar het handelen van de burgemeester en de zogenaamde gebeten boer, waar niemand meer iets van heeft mogen vernemen. Ook stromen de aangiften van meerdere organisaties binnen. Als blijkt dat de wolf heeft gehandeld uit noodweer, en naar alle waarschijnlijkheid is dat ook zo, omdat wen aanval vaak naar de hals is, en de verwondingen in iedergeval een stuk heftiger zouden zijn, dan stel ik voor om de burgemeester en de desbetreffende boer op handen en voeten te laten kruipen en ze dezelfde behandeling te geven dat ze de wolf hebben gegeven. Eerst bewerken met een stok en een riek, en als ze zich zelf dan verweren? Ook een kogel geven? Is dat realistisch? Nee hè? Maar we mogen dat een dier wel aandoen?
Ik vind dat dus super-hypocriet. Wij als mensen -en ik heb dit al eerder gezegd- mogen beesten houden, en slachten voor het vlees. Want laten we wel zijn: een schapenhouder zal die beestjes heus niet allemaal hebben om er de hele dag mee te knuffelen. Wat maakt ons dan zo verschillend met de andere dieren? Wij hebben intellect? Het lijkt wel of de mens steeds dommer wordt en dit is ook alweer zo’n voorbeeld. We hebben onze mond vol over klimaat omdat we zo begaan zijn met het milieu, maar àls er dan beesten terug komen omdat het milieu er op vooruit is gegaan, besluiten we om ze weer weg te jagen of af te maken.
Nu leven er misschien nog ergens een paar pasgeboren welpjes die nog steeds wachten op de terugkeer van hun moeder. We leren het ook nooit.
